در قدیم روغن زیتون را به این طریق تهیه می ‌کردند. ابتدا به تنه درخت با چوب ضربه می ‌زدند تا میوه‌ها به زمین بریزد. بعد با کمک سنگ آنها را در داخل کاسه‌های چوبی له می ‌کردند تا به روغن بیفتد.

امروزه برای تهیه روغن زیتون، میوه را ریز کرده و از آن خمیری به دست می ‌آورند. این خمیر را با آب مخلوط کرده و داخل دستگاه سانتریفوژ می ‌ریزند و روغن را جدا می‌ کنند.

نوع زیتون و درجه رسیدگی آن و روش برداشت، از معیارهای تعیین کننده کیفیت روغن زیتون است. بهترین روغن زیتون،روغن خالص طبیعی یا بکر (extra virgin) است. این اصطلاح به روغنی اطلاق می ‌شود که به روش مکانیکی با فشار و تصفیه کمتر تولید شده و مزه خوبی نیز داشته باشد. البته فقط در روش‌های واقعاً سنتی از فشار روی خمیر زیتون برای استخراج روغناستفاده می‌ شود. طبق قوانین فیزیکی هر چه فشار روی خمیر زیتون بیشتر شود، حرارت آن نیز بیشتر می‌ شود و این حرارت کیفیت روغن حاصل را کم می‌ کند. روغنی که از اولین فشار اندک یا به اصطلاح فشار سرد اول روی خمیر زیتون به دست می ‌آید، بهترین کیفیت را دارد.

Extra virgin olive oil

اگر عبارت فوق بر روی ظرف روغن زیتون نوشته شده بود ،روغن زیتون اصل وتازه بوده وهیچ افزودنی نداشته وبو هم دارد وطعم گس وتند نیز دارد.

Olive oil

اگر این عبارت بر روی ظرف خریداری شده درج شده بود روغن زیتون بدون یا با بوی چند ساله است که افزودنی شیمیایی جهت بالا بردن ماندگاری به آن اضافه شده است.

Pomece oil

اگر عبارت فوق درج شده باشد روغن فوق روغن تفاله زیتون می باشد واز لحاظ ارزش غذایی در سطح پایین تری نسبت به روغن زیتون های بالا می باشد.

روش روغن گیری در ایتالیا واسپانیا (کلد پرس) می باشد که پس از روغن گیری از استحصال تفاله باقیمانده روغن پومس تهیه می شود که از قیمت پایینی نیز برخوردار

است.

مطالب مرتبط :

تنها راه گرفتن تلخی زیتون	طعم دار کردن سرکه	انتخاب روغن مناسب و فیلتراسیون	نکاتی در ارتباط با خرید سرکه بالزامیک

تمامی مطالب متعلق به سایت تک آشپزخانه می باشد و هر گونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.